Duyusal entegrasyon anlayışımız ilk olarak 60’ların ve 70’lerin sonlarında ABD’de çalışan, nörobilim anlayışına sahip bir ergoterapist ve psikolog olan Dr A Jean Ayres tarafından geliştirildi. Ayres, duyusal entegrasyonu şu şekilde tanımladı:
“Kişinin kendi bedeninden ve çevreden gelen duyumları organize eden ve bedeni çevre ile etkin bir şekilde kullanmayı mümkün kılan nörolojik süreç.” (1972)
Duyu bütünleme vücuttan ve çevreden gelen duyusal bilgilerin işlenmesi, entegrasyonu ve organizasyonu anlamına gelir. Basitçe söylemek gerekirse, bu, duyularımızdan gelen bilgileri nasıl deneyimlediğimiz, yorumladığımız ve tepki verdiğimiz (veya görmezden geldiğimiz) anlamına gelir. Giyinmek, yemek yemek, dolaşmak, sosyalleşmek, öğrenmek ve çalışmak gibi günlük olarak yapmamız gereken her şeyde duyusal entegrasyon önemlidir.
Duyusal entegrasyon, beyindeki 5 duyumuzdan aldığımız bilgileri almamıza, organize etmemize ve uygun şekilde yanıt vermemize izin veren süreçleri tanımlamak için kullanılan bir terimdir. Bildiğimiz 5 duyumuzun dışında bedenimizi ve başımızı nasıl konumlandıracağımızı söyleyen bir vestibüler duyumuz (denge ve hareket duyusu) ve eklemlerimiz, kaslarımız ve bağlarımızla ne yaptığımızı bilmemize yardımcı olan proprioseptif duyumuz ( beden farkındalığı) ve vücudumuzun içinde olup bitenleri anlamımızı sağlayan, açlığı, tokluğu, yorgunluğu farketmemizi saplayan introseptif duyumuz vardır.
Duyusal işlemleme problemleri yaşayan çocuklar çevredeki uyaranlara aşırı duyarlı veya aşırı duyarlı olabilir. Örneğin, yüksek sesli müzik, yoğun rahatsızlığa neden olabilirken, başkalarını rahatsız eden parlak floresan ışıkları çok sevebilirler.Duyusal işlem problemleri yaşayan çocuklar, motor beceriler, denge ve el-göz koordinasyonunda zorluk çekebilirler.Bazı çocuklar belirli duyumları aramanın yollarını arar ve ileri geri sallanma, kafaya vurma ve yenmeyen nesneleri ağızdan keşfetme gibi kendi kendini uyarıcı davranışlarda bulunacaktır.
Duyusal Bütünleme Problemleri Yaşayan Çocuklarda Şunlar Görülebilir;
- Dokunma, hareket, görüntü veya seslere karşı aşırı duyarlı veya az tepkili
- Alışılmadık derecede yüksek veya düşük aktivite seviyesi
- Kolayca dikkati dağılan;günlük görevlerde zayıf dikkat
- Konuşma, motor beceriler veya akademik başarıda gecikmeler
- Koordinasyon sorunları; beceriksiz veya sakar görünüm
- Zayıf vücut farkındalığı
- Yeni görevler öğrenmede veya tanıdık olmayan oyuncaklarla nasıl oynanacağını bulmada zorluk
- Aynı anda iki eli kullanmayı gerektiren görevlerde zorluk
- Faaliyetler veya ortamlar arasındaki geçişlerde zorluk
- Olgunlaşmamış sosyal beceriler
- Dürtüsellik veya öz kontrol eksikliği
- “Yaralandıktan” sonra kendini sakinleştirmede zorluk
